با کمی رانندگی از اقامتگاه سیاگالش می‌توان از شالیزارهای وسیع و مسطح فاصله گرفت و به کوهپایه رسید. کم کم درختان انبوه و انبوه‌تر می‌شوند. می‌توان دید که تنوع گیاهان مدام در حال بیشتر شدن است. سرخس‌ها و خزه‌ها کف جنگل و روی تنه‌ی درختان را پوشانده‌اند. زمین پوشیده از برگ‌های خشک و در حال تجزیه است. خاک زنده است و درختان کهنسال در اوج زیبایی و شکوه، زندگی خود را با همه‌ی خطرها ادامه می‌دهند.
عمر جنگل‌های هیرکانی از ۲۵ تا ۵۰ میلیون سال تخمین زده می‌شود. این جنگل‌ها که از شمال شرق تا شمال غرب ایران و کشور آذربایجان گسترده شده‌اند در فهرست میراث جهانی یونسکو هم ثبت شده و در کنار کویر لوت یکی از دو عارضه‌ی طبیعی است که از کشورمان در این فهرست جا گرفته است.
تنوع زیستی بی‌نظیر جنگل‌های هیرکانی که از قدیمی‌ترین جنگل‌های نیمکره‌ی شمالی هستند اعجاب انگیز است. در پیاده‌روی‌هایمان به خصوص در پاییز و زمستان شانس دیدار با گونه‌های مختلف بومی و مهاجر و بومزاد (اندمیک) جانوری را خواهیم داشت و دنیای جادویی گیاهان و قارچ‌ها هم چهارفصل برایمان شگفتی رقم می‌زند.